Vismigratie

Veel vissen zijn reislustig. Ze zwemmen heen en weer tussen water waar ze opgroeien en water waar ze paaien. Of naar een plek om te overwinteren of foerageren. Vaak van zout naar zoet water en omgekeerd. Binnen Nederland en tot ver in Europa of zelfs de Atlantische Oceaan. De kans is echter groot dat deze zogenaamde migrerende vissen nooit aankomen. Tal van hindernissen onderweg kunnen ze moeilijk nemen. Of leiden tot verwondingen. Gelukkig wordt daar werk van gemaakt in de verwachting dat trekvissen in de nabije toekomst weer probleemloos hun weg kunnen vinden.

In ons land komen dan ook steeds minder vissen voor die tussen zoet en zout water trekken, waaronder een iconen als de steur en zalm. Maar ook de paling en spiering hebben het moeilijk. Ondanks de verbeterde waterkwaliteit. Gelukkig is er steeds meer aandacht voor deze schaduwzijde van obstakels  zoals de Afsluitdijk, de Deltawerken, sluizen, gemalen, waterkrachtcentrales en dammen.

Samengaan

Hoe kunnen waterbeheersing, visserij, landbouw, transport en recreatie samengaan met een gezonde leefomgeving voor trekvissen? Juist omdat ze zo’n belangrijk onderdeel zijn van de voedselketen. Bovendien dragen ze bij aan een gezond watermilieu en een goede waterkwaliteit.

Inspanningen

Veel organisaties en burgers, nationaal en internationaal, spannen zich vandaag de dag in voor ongehinderde vistrek. Ze maken plannen, werken samen, voeren actie en bedenken kleine en grote oplossingen.

Zo zorgen we samen voor blije vissen en leefbare zeeën, meren, rivieren, plassen en sloten. Nu én later.